خدایا ارامشم تویی

يا عَلِي ، إنَّ اللّهَ قَد زَيَّنَكَ بِزينَةٍ لَم يُزَيِّنِ العِبادَ بِزينَةٍ أحَبَّ إلَى اللّهِ مِنها ، زَيَّنَكَ بِالزُّهدِ فِي الدُّنيا وجَعَلَكَ لا تَرزَأُ مِنها شَيئا ولا تَرزَأُ مِنكَ شَيئا ، ووَهَبَ لَكَ حُبَّ المَساكينِ
 اى على! خداوند تو را به زيورى آراسته كه بندگان را به زيورى محبوب تر از آن در نزد خود ، نياراسته است: تو را به زيور زهد آراسته و چُنانت قرار داده كه نه تو از دنيا چيزى بر مى گيرى و نه دنيا از تو چيزى بر مى گيرد، و دوستى مستمندان را نيز به تو ارزانى داشته است.
📗الأمالي للطوسي : ص 181 ح 303