خدایا ارامشم تویی

امام حسن مجتبی علیه‌السلام در مسجد معتکف بودند که مردی نزد ایشان آمد و گفت: 

«ای فرزند رسول خدا! من مقروضم و می‏‌خواهند به خاطر بدهی‌ام مرا حبس کنند.»

امام حسن علیه السلام فرمودند: 

«در حال حاضر مالی در اختیار ندارم که قرض تو را بپردازم.»

آن شخص گفت: 

«پس وساطت کنید تا به من مهلت دهند.»
امام حسن برخاستند تا همراه بدهکار بروند.

((ابن مهران)) که آنجا حضور داشت به ایشان گفت: 

«ای فرزند رسول خدا ! آیا اعتکاف را فراموش کردید؟»

امام حسن مجتبی علیه السلام فرمودند:

«فراموش نکرده‏‌ام، ولی جدّم‏ رسول خدا فرمودند:

کسی که در راه برآوردن حاجت برادر مسلمانش بکوشد، چنان است که نُه هزار سال خدا را عبادت کرده باشد. عبادت کسی که روزها را روزه گرفته و شب‌ها را به شب زنده‌داری و عبادت مشغول باشد.»
📚من لایحضره الفقیه، جلد۲، صفحه ۱۸۹

📚وسائل الشیعه، جلد ۱۰، صفحه ۵۵